بررسی همبستگی بین توانمندی روان‌شناختی و فرسودگی شغلی با نقش واسطه‌ای استرس ادراک‌شده در پرستاران

زمینه و هدف: یکی از عوامل تنش‌زا در انسان، محیط کاری است. درصورت عدم برخورداری از مهارت‌های لازم، افراد ممکن است درگیر فرسودگی شغلی شوند. هدف از پژوهش حاضر تعیین همبستگی بین توانمندی روان‌شناختی و فرسودگی شغلی با نقش واسطه‌ای استرس ادراک‌شده در پرستاران بود. روش بررسی:این مطالعه به روش توصیفی از نوع همبستگی بر روی 254 پرستار از بیمارستان‌های شهر رشت در سال 1393 انجام شد. نمونه‌ها به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی، انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل: پرسشنامه‌های فرسودگی شغلی مازلاک، استرس ادراک‌شده کوهن و توانمندسازی روان‌شناختی اسپریتزر بود. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر آنالیز شدند. یافته‌ها: نتایج آزمون همبستگی نشان داد بین توانمندی روان‌شناختی و استرس ادراک‌شده با فرسودگی شغلی به ترتیب با ضریب همبستگی 53/0- و 67/0، همچنین بین توانمندی روان‌شناختی و استرس ادراک‌شده با ضریب همبستگی 56/0-، همبستگی معنی‌دار وجود دارد (01/0>p). براساس نتایج رگرسیون، توانمندی روان‌شناختی توانست 29% از واریانس فرسودگی شغلی و 32% از واریانس استرس ادراک‌شده را پیش‌بینی کند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد توانمندی روان‌شناختی به‌صورت غیرمستقیم، با نقش واسطه‌ای استرس ادراک‌شده می‌تواند 54% از واریانس فرسودگی شغلی را تبیین کند. نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه، توانمندی روان‌شناختی در کاهش استرس ادراک‌شده و فرسودگی شغلی در پرستاران مؤثر است. بنابراین، پیشنهاد می‌شود دوره‌های آموزشی مبتنی بر افزایش توانمندی روان‌شناختی برای پرستاران برگزار گردد.